Volhardende ministers

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert

In een systeem zoals het onze zijn het de burgers die de politici betalen. En wie de staat als een bedrijf wil zien moet dan ook aanvaarden dat de burgers – alle burgers – er de bazen van zijn. Die burgers hebben dan ook het nogal vanzelfsprekende recht op kwaliteitswerk van degenen die door hen vorstelijk worden betaald. Dat recht hoeft dus niet uitsluitend te worden toegepast op ambtenaren, politiemensen, militairen en door de overheid betaalde leerkrachten en organisaties. Het moet ook worden toegepast op de politici.

Indien die politici er een boeltje van maken, dan hebben de burgers het volste recht niet enkel op uitleg en excuses vanwege de politici, maar ook op hun ontslag. De regering-Michel doorbreekt wat dat betreft een oude traditie: dat regeringsleden die falen in hun taak en daardoor hun contractuele verplichtingen tegenover de burger verzaken en hun ambt (en land) beschamen eenvoudigweg…

View original post 1.120 woorden meer

Advertenties

Geformatteerde levens: Inleiding

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert

Sneak preview van het inleidend hoofdstuk van “Geformatteerde levens: Een essay over identiteiten” (EPO 2018)

Sinds het begin van de 21^ste eeuw leven we over zowat de hele wereld onze levens zowel online als offline. Dit is het effect van het Web 2.0 dat het internet herschiep tot een platform voor sociale interactie en de circulatie van kennis op een nooit eerder geziene schaal, en het effect bereikte z’n volle sterkte toen dat Web 2.0 ook via de smartphone in de tas of vestzak van vele miljoenen gewone mensen belandde en bliksemsnel zowat het meest gehanteerde gebruiksvoorwerp werd in het alledaagse leven van die mensen.

Wat deze hertekening van ons sociaal bestaan voor gevolgen heeft is intussen het voorwerp geworden van een reeks academische specialisaties en een hoop onderzoek, het mijne inbegrepen.[1] De hoop opinies erover is nog groter, en die opinies zijn verdeeld. Niet veel…

View original post 1.292 woorden meer

Smeken om retweets: over Franckens achterban op sociale media

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert 

Theo Francken heeft iets met Twitter, dat is geweten. Hij tweet heel frequent, en binnen wat “de communicatielijn” heet zijn deze tweets van zeer groot belang. Francken beseft de impact van sociale media op de hedendaagse politiek. Hij gaat dan ook prat op een zeer groot aantal volgers op sociale media. Voor hem lijkt dit aantal een spiegel te zijn van de omvang van zijn achterban, en daardoor van het draagvlak dat hij heeft voor zijn beleid. Hij ziet die vrienden en volgers als zijn legioen van stoottroepen, zoals hij in deze tweet van 15 april 2018 zelf aangeeft:

Voorbeeld 1

85.000 volgers op Twitter en een goeie 150.000 vrienden en 160.000 volgers op Facebook: dat is inderdaad niet min, en, ja, de indruk kan ontstaan dat het hier gaat om evenveel actieve fans van Francken – een soort van electoraat in het dagelijkse plebisciet van de politiek…

View original post 735 woorden meer

De mythe van de N-VA communicatiestrategie

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert

Al een handvol jaren worden we in dit land beheerst door een waanbeeld: het beeld van de N-VA als een uitmuntend communicerende machine die een nauwgezet een zeer bepaalde strategie uitwerkt. Na iedere mediastorm over uitspraken van een N-VA coryfee besluiten opiniemakers links en rechts dat “N-VA het debat beheerst”, er “als winnaar” uit komt of toch minstens “heeft gescoord”.

Ik zoek al even lang naar harde bewijzen daarvoor, en ik vind ze niet. Waarvan ik wél een hoop bewijzen vind, is van het tegendeel: de N-VA als een chaotisch kakelend groepje dat de communiucatieblunders opstapelt. Als sinds de Antwerpse verkiezingsoverwinning van 2012 gaat er geen week voorbij waarin de ene N-VA’er de andere tegenspreekt, moet corrigeren, afzwakken of re-framen. Jambon moet Franckens uitspraken publiek verdedigen, en moet zelf door het stof wanneer Atomaschriftjes van hem “te letterlijk geciteerd” worden. Homans, Francken, Demir, Van Overtveldt, Jambon en anderen…

View original post 687 woorden meer

De N-VA en de sociale zekerheid: een bloemlezing.

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

View original post

Links hééft al gekozen, meneer De Wever

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert 

Om een niet nader verklaarde reden vindt De Wever dat hij de keuzes van Links zal bepalen tijdens de verkiezingen die op til zijn. Naar zijn oordeel is die keuze eenvoudig: “open grenzen of welvaartstaat”.

Inderdaad, ons land voert al jaren een open grenzenbeleid. Het is een fiscaal open grenzenbeleid dat grote fortuinen in staat stelt zich veilig te verbergen in belastingparadijzen, buiten de greep van de Belgische fiscus. De hoeveelheid geld die op die manier onttrokken wordt aan de publieke middelen, en dus aan de welvaartsstaat, is gigantisch. En Minister Van Overtveldt is wel de laatste die zal trachten dit geld hier te houden. Neen, hij houdt de grenzen wijd open.

Ja hoor, links wil dat open grenzenbeleid weg. Sluit die grenzen en bouw desnoods een fiscale muur rond dit land. Spoor de illegalen op, en ga ook zoeken bij wie hen helpt en bijstaat in hun…

View original post 355 woorden meer

Over intellectuelen en hun publiek

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert

(De hoofdstukken 1 en 2 uit De Crisis van de Democratie, EPO 2007)

1. De intellectuele niche

In dit boek neem ik onbeschaamd en zonder remmingen als intellectueel het woord. Om redenen die in de verschillende hoofdstukken uitvoerig aan bod zullen komen is dit vandaag de dag een wat vreemde en ongewone pose, die dan ook behoorlijk wat uitleg en toelichting vergt. Ik voeg er nog aan toe dat dit boek kritisch is, en dit is vanzelfsprekend. Het product van de intellectueel is immers de kritiek: een analyse, een bepaalde gedisciplineerde methode om de realiteit te bevragen en erover te spreken. Kritiek – in de betekenis die ik er hier aan geef – is in velerlei opzichten een ouderwets ambachtelijk product, want het vergt vakbekwaamheid en vervaring en komt daardoor slechts traag en in kleine hoeveelheden tot stand. In wat men nu de kennis-samenleving noemt is er voor…

View original post 8.714 woorden meer